Het nieuwe jaar is pril en fris, maar het weer blijft bagger. Wij tuinmensen verlangen met z’n allen énorm naar tekenen van voorjaar in de tuin. Langzamerhand worden de dagen langer, dat is toch een fijne gedachte, maar als ik in de tuin kijk zie ik vooral prut, composterende bladeren en wat sprietjes siergras voor het gardeners world winterbeeld (‘Winter Interest’). Maar wacht, niet te snel kniezen. Ik zie…..sneeuwklokhoofden boven de grond uitsteken!
Nou ben ik twee jaar geleden met een experiment begonnen wat goed heeft uitgepakt. Ik had een post gezien van een sneeuwklokjes-border-rand. Ik had altijd wel wat sneeuwklokjes her en der in de tuin staan, maar het leek me leuk ze op deze manier in te zetten. En dus groef ik de groepjes knolletjes op na de bloei en verplantte ze naar de borderrand. En nu komt het. Nou ja, een jaar later dan. Een jaar later zag ik opeens veel meer sneeuwklokjes opkomen dan ik geplant had! De enkele groepjes sneeuwklokjes waren veranderd in bijna een volledige gevulde borderrand. Ik hoefde alleen nog maar hier en daar wat toe te voegen.
‘Hoe kan dit?’, vroeg ik me af. Ik kwam erachter dat deze stinzenplanten van ‘pesten’ houden. Als je ze opgraaft zullen ze zo defensief reageren dat er binnen een jaar grote groepen nieuwe knolletjes gevormd zijn. Inmiddels heb ik dus zoveel sneeuwklokjes dat ik ze ook verspreid in de wijk en ze aanbied via Plantswapp of zomaar cadeau geef in een leuk potje.
Fijn dat ik hiermee de wijk vergroen. Het zijn toch belangrijke bloemetjes voor de weinige insecten die er nog in de winter zijn, omdat er natuurlijk zo weinig alternatief aanbod is. Het staat verder ook superleuk zo’n sneeuwklokjesborderrand, of zoals je wilt: een sneeuwklokjes-allee ;)