Aan het begin van het voorjaar snoeide ik de pluimhortensia. Ik besloot de takjes te bewaren; wellicht kon ik ze nog als plantensteun gebruiken. Ik legde ze op een tafel en vergat ze. Een paar maanden later gebruikte ik één van deze stokjes om een siererwt een steuntje te geven. Het was een beetje een gok want het was een vrij onmogelijke plek: een minuscuul stukje zand tegen het terras op. De siererwt sloeg aan, maar er gebeurde nog iets; iets heel onverwachts! Ik zag blaadjes uit het stokje komen! De schijnbare dode pluimhortensia-tak was ook gaan groeien.
Ik raakte gemotiveerd om meer te proberen. In een bos bloemen die ik gekregen had, zat een takje vetkruid/hemelsleutel. Ik had het weg kunnen gooien, zoals de meeste mensen onachtzaam zullen doen, maar ik kon het ook proberen te stekken door het in de aarde zetten. Ik besloot het erop te wagen. Het ergste wat kon gebeuren is dat het niet aansloeg. En ja hoor, na een paar weken zag ik nieuwe groei. Ik had het vetkruid gestekt! Nog hetzelfde jaar bloeide het.
En nu ben ik zo iemand geworden die constant naar nieuwe stekmogelijkheden zoekt. Want het is veel leuker dan gewoon kopen in het tuincentrum. En goedkoper en duurzamer uiteraard! Zo haalde ik zaad uit de uitgebloeide bloemhoofden van een prachtige witte echinacea die op een bedrijventerrein bloeit. En nu staan ze te schitteren in mijn eigen tuin. Toegegeven: het kost even tijd. Voor wat betreft de echinacea: anderhalf jaar voordat ze in bloei stonden!
We stappen gemakkelijk in de auto naar het tuincentrum. Fantastisch al die kleurtjes en je tuin ziet er meteen mooier uit. Maar de meeste tuincentra zijn ook vervuilend (plastic) en niet duurzaam (gif, transport, energie). Wat ben ik trots op mijn ‘gekaapte’ planten. Ze hebben een streepje voor. Ik heb altijd een knipschaartje bij me en er staan altijd wel wat probeersels op mijn terras of vensterbank. Ik knip natuurlijk slechts een bescheiden loot af; niemand zal merken dat ik langs ben geweest. Dat is de sport!
Van het bedrijventerrein en het gemeentegroen haalde ik voorts witte vlinderplant, persicaria en zaad van de kattenstaart. Benieuwd of dat laatste wat wordt….En, als ik gedurfd had, had ik mijn buurvrouw om een takje van haar kamperfoelie kunnen vragen in plaats van deze te bestellen en voor veel geld naar mijn huis te laten transporteren door een kwekerij. Natuurlijk zijn we wel blij met de duurzame kwekerijen. Die verdienen onze steun. Maar ik denk dat we ook wat vaker zouden moeten stekken (en Plant-swappen, natuurlijk!).
En kijk eens wat beter naar die uitgebloeide bos bloemen voordat je hem weggooit. Kun je er stekken of zaad uithalen of er misschien droogbloemen van maken?
Veel plezier met stekken! Gewoon proberen!